رئیس پیشین دبیرخانه شورای عالی سالمندان ایران اظهار داشت: اگر تجربه کشورهای مختلف در خصوص سالمندی را که در فرصت یک صد ساله آزمون و خطا به دست آورده‌اند مدنظر قرار دهیم، می‌بینیم که منابع دولتی متضمن تأمین زندگی یک فرد سالمند نخواهد شد و باید منابع متعددی از سنین جوانی برای این دوره تعریف شود تا در آینده دچار چالش‌های بزرگ نشویم.

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، محسن سلمان‌نژاد در گفتگو با خبرگزاری فارس تاکید کرد: سالمندان در کشورهای پیشرفته از حقوق بازنشستگی، سهام و بیمه‌های مختلف بهره‌مند هستند، اما در کشور ما درآمد افراد آنقدر بالا نیست که بخواهیم برای تأمین دوره سالمندی از حقوق آنها برداشت‌های متعدد داشته باشیم.

وی به اجرای طرحی به نام بانک زمان که در کشور سوئد و سوئیس اشاره کرد و گفت:‌ سازوکارهای تشکیلات بیمه این کشورها شرایطی برای دریافت خدمات اجتماعی را پیش‌بینی کرده‌اند که بر اساس آن اگر فردی ساعاتی از هفته‌اش را برای کمک به یک سالمند اختصاص دهد، این زمان برای او در سیستم بیمه عمر ثبت شده و در زمان سالمندی می‌تواند از حساب زمان خود برای دریافت خدمات مشابه برداشت داشته باشد.

سلمان نژاد یادآور شد: در واقع در این طرح از انرژی جوانی برای توسعه مشارکت‌های اجتماعی سود برده شده و در کنار آن فرصتی برای ذخیره بیمه سالمندی ایجاد می‌شود.

رئیس پیشین دبیرخانه شورای عالی سالمندان ایران با اشاره به اینکه کمتر از یک دهم درصد سالمندان کشور ما در خانه‌های سالمندان نگهداری می‌شوند، گفت: یعنی 14 هزار نفر تحت پوشش مراکز نگهداری هستند و این عدد نسبت به جمعیت 8 میلیونی سالمند در کشور عدد ناچیزی است. این آمار را می‌توان یک نشانه خوب از پذیرش سالمند در خانواده‌های ایرانی دانست.

سلمان‌نژاد ادامه داد: در واقع خانواده‌های ایرانی علاقه‌مندند که سالمندان‌شان را در خانه نگه دارند. این سنت خوب هدف کلی کشورهای دنیا در خصوص نگهداری از سالمندان است اما باید به توانمند کردن خانواده‌ها هم برای نگهداری از سالمندان بپردازیم.